Δημοκρατική Παιδαγωγική Πράξη και Συμπερίληψη

ΜΑΘΗΣΙΑΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Με την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος ο/η φοιτητής/τρια,

Α) σε επίπεδο γνώσεων θα είναι σε θέση:
• Να γνωρίζει τη φύση της μάθησης στην προσχολική ηλικία και τους τρόπους με τους οποίους μαθαίνουν τα παιδιά αυτής της ηλικίας
• Να γνωρίζει τη σημασία της δικής του συμβολής στη μαθησιακή διαδικασία και να επικοινωνεί αποτελεσματικά
• Να αντιλαμβάνεται την παιδική περιέργεια ως το βασικό κίνητρο στο οποίο οικοδομείται η μάθηση και να τη τροφοδοτεί
• Να αντιλαμβάνεται τις παραμέτρους οργάνωσης της παιδαγωγικής πράξης και να τις διαχειρίζεται με ευελιξία
• Να περιγράφει τους στόχους της παιδαγωγικής πράξης

Β) σε επίπεδο δεξιοτήτων θα είναι σε θέση:
• Να διαμορφώνει κατάλληλο και αποδοτικό μαθησιακό περιβάλλον, πλούσιο σε ερεθίσματα που ανταποκρίνονται και ενεργοποιούν περαιτέρω την παιδική περιέργεια
• Να αναπτύσσει σύγχρονες ολιστικές, παιδοκεντρικές και βιωματικές μαθησιακές προσεγγίσεις
• Να διακρίνει τις αυθεντικές καταστάσεις μάθησης και να τις υποστηρίζει
• Να αναπτύσσει θετική παιδαγωγική σχέση με τα παιδιά και να διαμορφώνει θετικό παιδαγωγικό κλίμα
• Να προωθεί τη μάθηση με αυθεντικούς και συμβολικούς τρόπους, αναπαραστάσεις και μέσα

Γ) σε επίπεδο ικανοτήτων θα είναι σε θέση:
• Να αιτιολογεί το θεωρητικό υπόβαθρο των επιλογών του/της κατά την παιδαγωγική διαδικασία.
• Να χειρίζεται ερευνητικά τη βιβλιογραφία σε σχέση με τα ζητήματα της παιδαγωγικής πράξης
• Να οργανώνει τις γνώσεις του και να τις συνθέτει με κριτική ματιά
• Να αναθεωρεί τις επιλογές του και να τις επαναπροσδιορίζει
• Να μεταφέρει την αποκτηθείσα γνώση και εμπειρία σε νέες περιστάσεις μάθησης

 

Γενικές Ικανότητες

• Αναζήτηση, ανάλυση και σύνθεση δεδομένων και πληροφοριών, με τη χρήση και των απαραίτητων τεχνολογιών
• Προσαρμογή σε νέες καταστάσεις
• Αυτόνομη Εργασία
• Ομαδική εργασία
• Εργασία σε διεθνές και διεπιστημονικό περιβάλλον
• Προαγωγή νέων ερευνητικών ιδεών και επαγωγικής σκέψης

 

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

1. Η έννοια και η φύση της μάθησης στην προσχολική ηλικία – Παιδοκεντρικότητα
2. Η θεωρία του πραγματισμού (Peirce, James και Dewey) ως βασική μεθοδολογική προσέγγιση της μάθησης
3. Η έννοια της παιδαγωγικής πράξης και η αξία της θεωρίας
4. Η επικοινωνιακή διαμεσολάβηση της μάθησης
5. Λεκτική και μη λεκτική επικοινωνία στην παιδαγωγική πράξη
6. Διαφοροποιημένη παιδαγωγική πράξη και επικοινωνία
7. Διαμόρφωση πλαισίου μάθησης – αρχιτεκτονική του χώρου
8. Ανοιχτά περιβάλλοντα μάθησης και εκπαιδευτικές επισκέψεις
9. Το παιδαγωγικό κλίμα – Έννοια, ορισμός, χαρακτηριστικά και παράγοντες διαμόρφωσής του
10. Τρόποι οργάνωσης της παιδαγωγικής πράξης στην προσχολική ηλικία. Ατομικές, ομαδικές και συλλογικές διαδικασίες.
11. Αυθεντικές διερευνητικές μαθησιακές εμπειρίες – The curiosity Approach.
12. Εναλλακτικές μορφές παιδαγωγικής πράξης με τη χρήση ψηφιακών και τεχνολογικών μέσων.
13. Προώθηση της καινοτομίας στο παιδαγωγικό έργο και τη μάθηση.

 

ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΗ-ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Ελληνόγλωσση
Βαλιαντή, Σ. και Νεοφύτου, Λ., (2017). Διαφοροποιημένη διδασκαλία. Λειτουργική και αποτελεσματική εφαρμογή. Εκδ. ΠΕΔΙΟ.
Γερμανός, Δ., (2002). Οι τοίχοι της γνώσης. Εκδ. Γ. Δαρδανός – Κ. Δαρδανός Ο.Ε.
Friedrich, H., (2000). Επικοινωνία στο Νηπιαγωγείο, Τα παιδιά ως ακροατές και ομιλητές. Τυπωθήτω: Αθήνα.
Hobbes, Th., (2016). Η τέχνη της ρητορικής. Εκδ. ΗΡΙΔΑΝΟΣ.
Katz, L.G., Chard, S.C., Κόνσολας, Μ., (2011). Η μέθοδος Project: Η ανάπτυξη της κριτικής σκέψης και της δημιουργικότητας των παιδιών της προσχολικής ηλικίας. Εκδ. Κ. Μπάμπαλης Μονοπρόσωπη ΕΠΕ.
Κακανά, Δ.Μ.(2015). Η ομαδοσυνεργατική διδασκαλία και μάθηση, Εκδότης: ΑΦΟΙ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Α.Ε.
Κάκουρος, Ε. και Μουσένα Ε. (Επιμ.) (2019). Εισαγωγή στις Κλασικές και Σύγχρονες Θεωρητικές Προσεγγίσεις στην Προσχολική Αγωγή, Gutenberg. Αθήνα. Των Conkbayir, M., & Parcal, C. Early Childhood Theories and Contemporary Issues – An Introduction. Bloomsbury.
Kατή, Δ. (1992). Γλώσσα και επικοινωνία στο παιδί, εκδ. Οδυσσέας.
Κορωναίου, Α., (2002). Εκπαιδεύοντας εκτός σχολείου. Εκδ. Μεταίχμιο Εκδοτική Α.Ε.
Κονδύλη, Μ. (2000). Εκπαιδευτικές δραστηριότητες για την επικοινωνιακή χρήση της γλώσσας. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
Κουζέλης, Γ. (1991). Από τον βιωματικό στον επιστημονικό κόσμο, Ζητήματα κοινωνικής αναπαραγωγής της γνώσης, Αθήνα, Κριτική
Κούρτη, Ε., (1995). Διαπροσωπική Επικοινωνία: Θεωρητικές Προσεγγίσεις. Αθήνα: Μάγια.
Maclure, M. (2001). Η ομιλία μέσα στην τάξη: τέσσερα σκεπτικά για την άνοδο της προφορικότητας στο Ηνωμένο Βασίλειο, στο: Γλώσσα, Γραμματισμός και Μάθηση στην Εκπαιδευτική Πρακτική. ΕΑΠ: Πάτρα.
Μουσένα Ε. (2021). Επικοινωνία και Προφορικότητα στην Εκπαίδευση: Προγράμματα και Παιδαγωγικές Πρακτικές. Gutenberg. Αθήνα.
Μπιρμπίλη, Μ., (2015). Προς μια Παιδαγωγική του Διαλόγου. Εκδ. Σοφία.
Ong, W. J. (1997). Προφορικότητα και εγγραμματοσύνη: Η εκτεχνολόγηση του λόγου (Κ. Χατζηκυριάκου, Μτφρ). Ηράκλειο: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.
Park, R. (1990). Σκέψεις για την επικοινωνία και την κουλτούρα, στο: Το μήνυμα του μέσου. Αλεξάνδρεια: Αθήνα.Smith, V. (1995). Ακρόαση. Στο: Hargie, O. Δεξιότητες επικοινωνίας. Sextant: Αθήνα.
Swann, J. & Graddol, D. (2001). Οι ανισότητες των φύλων στην ομιλία μέσα στην τάξη. Στο: Γλώσσα και Γραμματισμός στο Κοινωνικό Πλαίσιο. ΕΑΠ: Πάτρα.
Kron F. W., Σοφός Α. (2007). Διδακτική των μέσων, Εκδότης: Γ. ΔΑΡΔΑΝΟΣ – Κ. ΔΑΡΔΑΝΟΣ Ο.Ε.
-Goehlich, M. (2003). Παιδοκεντρική διάσταση στη μάθηση, Εκδότης: Γ.ΔΑΡΔΑΝΟΣ – Κ. ΔΑΡΔΑΝΟΣ Ο.Ε.

 

Ξενόγλωσση
Epstein, Ann S. (2007). The intentional teacher: choosing the best strategies for young children’s learning. Washington, DC: NAEYC.
Good start grow smart: South Carolina early learning standards for 3-, 4-, & 5-year-old children. (2007). SC: SDE & DSS.
Harms, Thelma, Clifford, Richard M., & Cryer, Debby. (2005). Early childhood environment rating scale, revised edition. New York: Teachers College Press.
Hoorn, V. et al. (1999). Play at the center of the curriculum. Prentice Hall.
Flanders, N.A. (1970). Analyzing Classroom Behaviour. New York: Addison Wesley.
Mousena, E. (2021). Pluribus vs Unum as Values in Citizenship Education. In Ruby M., Angelo-Rocha, M., Hickey, M., and Agosto, V. Charlotte (Eds) Making A Spectacle: Examining Curriculum/Pedagogy as Recovery from Political Trauma (pp. 49-64). NC: IAP– Information Age Publishing.
Μousena E. & Raptis N., (2020). Beyond Teaching: School Climate and Communication in the Educational Context, in: Waller, L. (Ed.) Education at the Intersection of Globalization and Technology. pp. 153-169. Intech Open. DOI: http://dx.doi.org/10.5772/intechopen.93575
Μousena, E., & Sidiropoulou, T., (2018). Oral Communication Skills and Pedagogy, in: Cavero B. O. & Calvet L. N., New Pedagogical Challenges in the 21st Century. pp. 231-247.InTechOpen. PrintISBN: 978-1-78923-380-3. Online ISBN 978-1-78923-381-0 http://dx.doi.org/10.5772/intechopen.70831
Newman, D. Griffin, P. & Cole, M. (1989). The Construction Zone. Cambridge: Cambridge University Press.
Owocki, Gretchen. (1999). Literacy through play. Portsmouth, NH: Heinemann.
Piaget, J. & Inhelder. (1959). La genese des structures logiques elementaires: Classification et seriations. Delachaux et Niestle.
Vygotsky, L. (1986). Thought and Language. Cambridge: MA: MIT Press.
Vygotsky, L. (1978). Mind in Society: The Development of Higher.
Wells, G. (1992). The centrality of talk in education. Στο: Κ. Norman (ed.) Thinking Voices: The work of the National Oracy Project. London: Hodder and Strougghton
Young, F.D.M. (1998). The Curriculum of the Future, London, Falmer Press

 

Επιστημονικά περιοδικά
Education & Culture
The Journal of School & Society
Children & Society
International Journal of Education Policy & Leadership
European Early Childhood Research Journal
Early Education Journal
Early child development and care
Early Childhood Research Quarterly
Contemporary Issues in Early Childhood
Compare: A Journal of Comparative and International Education