Συνεργασία και Επικοινωνία με την Οικογένεια

ΜΑΘΗΣΙΑΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Μετά την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος ο/η φοιτητής/τρια
Σε επίπεδο γνώσης θα είναι σε θέση να ανακαλεί και να περιγράφει:

• Τις έννοιες εκείνες που αποτελούν τον βασικό πυρήνα των απαραίτητων για το επάγγελμά του/της γνώσεων στον τομέα των οικογενειακών θεσμών.
• Τα πολλαπλά αποτελέσματα σε βάθος της επικοινωνίας της οικογένειας με τον προσχολικό θεσμό.

 

Σε επίπεδο δεξιοτήτων θα είναι σε θέση να επεξηγεί και να εξάγει συμπεράσματα σχετικά:

• Με την προσφορά «συνέχειας» και ποιότητας στις εμπειρίες του παιδιού στα πλαίσια στα οποία συμμετέχει (οικογένεια-σχολείο).
• Με την ολιστική προσέγγιση της αμφίδρομης σχέσης: οικογένεια – παιδί – χώρος προσχολικής αγωγής.
• Με την επικοινωνιακή στάση απέναντι στην οικογένεια κάθε παιδιού.

 

Σε επίπεδο ικανοτήτων θα είναι σε θέση να εφαρμόζει τα ανωτέρω ως ακολούθως:

• Αξιοποίηση βιωματικών προσεγγίσεων ώστε να αφουγκραστεί την οικογένεια και τις ανάγκες της.
• Διαμόρφωση πλαισίου επικοινωνίας σε καθημερινή βάση και σε στιγμές ή καταστάσεις που χρειάζονται ιδιαίτερη προσέγγιση.
• Διαχείριση γονικής εμπλοκής

 

Γενικές Ικανότητες

• Αναζήτηση, ανάλυση και σύνθεση δεδομένων και πληροφοριών, με τη χρήση και των απαραίτητων τεχνολογιών
• Προσαρμογή σε νέες καταστάσεις
• Λήψη αποφάσεων
• Αυτόνομη εργασία
• Ομαδική εργασία
• Εργασία σε διεπιστημονικό περιβάλλον
• Σεβασμός στη διαφορετικότητα και στην πολυπολιτισμικότητα
• Σεβασμός στο φυσικό περιβάλλον
• Επίδειξη κοινωνικής, επαγγελματικής και ηθικής υπευθυνότητας και ευαισθησίας σε θέματα φύλου
• Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής
• Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης

 

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

1. Η λειτουργία της οικογένειας μέσα από θεωρητικές αναζητήσεις και προσεγγίσεις κοινωνικο-ανθρωπολογικές, εθνολογικές, ψυχολογικές κ.ά. Το μέλλον των οικογενειακών θεσμών. Νέες μορφές μητρότητας- νέες μορφές οικογενειακής ζωής. Η οικογένεια ως σύστημα.
2. Δομή και λειτουργίες της σύγχρονης ελληνικής οικογένειας. Θέσεις, ρόλοι και σχέσεις των μελών μιας οικογένειας. Μετασχηματισμός των δεσμών στην οικογένεια.
3. Παιδί και οικογένεια. Οικογενειακή Παιδεία-Παιδαγωγικά μοντέλα. Οικογένεια – σχολείο- κοινότητα αλληλένδετοι θεσμοί.
4. Θεωρίες και μοντέλα στη διπολική σχέση: οικογένειας και εκπαιδευτικού χώρου (σφαιρικό μοντέλο, οικοσυστημικό κ.ά.).
5. Οι παραδοσιακοί και οι μη παραδοσιακοί τρόποι συνεργασίας-επικοινωνίας οικογένειας και εκπαιδευτικού θεσμού.
6. Κοινωνικο-πολιτική διάσταση της σχέσης οικογένειας και Βρεφονηπιακού σταθμού – πρώτο εξωοικογενειακό χώρο αγωγής και φροντίδας και γενικότερα με προσχολικούς θεσμούς.
7. Η σημασία της αμφίδρομης σχέσης οικογένειας και εκπαιδευτικού θεσμού-Βρεφονηπιακού σταθμού και τα πολύπλευρα αποτελέσματα.
8. Τεχνικές υποδοχής και επικοινωνίας των νέων γονέων και παιδιών στον βρεφονηπιακό σταθμό.
9. Ψυχοπαιδαγωγικές πρακτικές επικοινωνίας οικογένειας, παιδιού και χώρου αγωγής και εκπαίδευσης λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες τους και τις ανάγκες τους. Πρακτικές που εντάσσονται στο ημερήσιο Ψυχοπαιδαγωγικό Πρόγραμμα.
10. Η επικοινωνία σε «δύσκολες στιγμές», σε πλαίσιο «διαφορετικότητας», σε κρίση, διαχείριση μεταβάσεων κ.α.
11. Η γονική εμπλοκή στο έργο του προσχολικού θεσμού: Παράμετροι ανάλυσης της και παράγοντες που την επιρρεάζουν. Συνδιαστικές λειτουργίες και καλές πρακτικές
12. Προγράμματα συνεργασίας σχολείου-οικογένειας-κοινότητας, παράγοντες που διευκολύνουν αλλά και δυσχεραίνουν τη συνεργασία και την ανάπτυξη σχέσεων.
13. Σύγχρονες αντιλήψεις, ερευνητικά δεδομένα και ποιοτικά προγράμματα επικοινωνίας στο διεθνή χώρο και στην Ελλάδα.

 

Εργαστηριακές Ασκήσεις πεδίου

Υλοποίηση και αξιολόγηση καλών πρακτικών της αμφίδρομης σχέσης: οικογένεια – παιδί – χώρος προσχολικής αγωγής.

 

ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Ελληνόγλωσση
Αμπατζόγλου, Γ., (2002). Αλλάζοντας Χέρια. Διεπιστημονική προσέγγιση της διακίνησης και 
της τοποθέτησης των παιδιών. Θεσσαλονίκη: University Studio Press.
Αρχοντάκη, Ζ. & Φιλίππου, Δ., (2003). 205 Βιωματικές ασκήσεις για εμψύχωση ομάδων. Αθήνα: Καστανιώτης.
Ζαμπέτα, Ε. (1998). Αγωγή και εκπαίδευση της πρώιμης παιδικής ηλικίας στην Ευρώπη. Αθήνα: Θεμέλιο.
Κατάκη, Χ., (2012). Οι τρεις ταυτότητες της ελληνικής οικογένειας. Αθήνα: Κέδρος.
Κυπριανός, Π. (2007). Παιδί, Οικογένεια, Κοινωνία. Αθήνα: Gutenberg.
Λαλούμη-Βιδάλη, Ε., (2012). Ανθρώπινες σχέσεις και επικοινωνία στην προσχολική εκπαίδευση. Από τη θεωρία στην πράξη. Θεσσαλονίκη: Σύγχρονες Εκδόσεις.
Μακρυνιώτη, Δ., ( 2001). Παιδική ηλικία. Αθήνα: Nήσος.
Μουσούρου, Λ. Μ., (2003). Κοινωνιολογία της σύγχρονης οικογένειας. Αθήνα: Gutenberg.
Μυλωνάκου – Κεκέ, Η., (2019). Σχολείο, οικογένεια και κοινότητα. Συνεργασία, ενδυνάμωση και ανάπτυξη. Αθήνα: Αρμός.
Νόβα-Καλτσούνη, Χ., (2007). Κοινωνικοποίηση. Αθήνα: Gutenberg.
Νόβα-Καλτσούνη, Χ., (2018). Οικογένεια και οικογενειακές σχέσεις. Αθήνα: Gutenberg.
Παππά, Βασ., (2006). Επάγγελμα γονέας. Αθήνα: Καστανιώτη.
Πετρογιάννης, Κ., (2003). Η μελέτη της ανθρώπινης ανάπτυξης: Η οικοσυστημική προσέγγιση. Αθήνα: Καστανιώτης.
Σακελλαρίου, Μ., (2008). Συνεργασία οικογένειας και νηπιαγωγείου. Θεσσαλονίκη: Ιδιωτική έκδοση.
Σακελλαρόπουλος, Παν., (1998). Σχέσεις μητέρας παιδιού τον πρώτο χρόνο της ζωής. Αθήνα: Παπαζήση.
Τσιάντης, Γ., (επιμ.) (2005). Εργασία με τους γονείς: ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία με παιδιά και εφήβους. Αθήνα: Καστανιώτης.
Bluestein, J., (2000). Εγχειρίδιο για γονείς. Αθήνα: Δίοδος.
Brooker, L., (2016). Ομαλή Μετάβαση στην Προσχολική Ηλικία. Πολιτική και Διεθνείς Στρατηγικές για Ομαλή Μετάβαση στη Ζωή. Αθήνα: Πεδίο.
Dowling, E. & Osborne, E., (2001). Η Οικογένεια και το σχολείο. Αθήνα: Gutenberg.
Hughes, M. & Kroehler, C., (2007). Κοινωνιολογία, οι βασικές έννοιες. Αθήνα: Κριτική.
Mills, S., (2005). Κοινωνικό φύλο και ευγένεια. Αθήνα:Πατάκη.
Payne, K.-J. & Ross, L., (2013). Γονείς απλά. Αθήνα: Καλειδοσκόπιο.

 

Ξενόγλωσση
Bandura, A., (2003). Auto-efficacité. Le sentiment d’efficacité personnelle. Bruxelles: de Boeck.
Bosse-Platière, Suzon, (2004). Accueillir les parents des jeunes enfants: Un soutien à la parentalité. Éditions érès.
Bru, M., (2006). Les méthodes en pédagogie. Paris: PUF.
Doeleman, W., (2012). Améliorer la collaboration avec les parents. Bruxelles: DeBoeck.
Ott, L., (2006). Travailler avec les familles. Éditions érès.

 

Επιστημονικά περιοδικά
Journal of Child and Family Studies (JCFS)
Journal of Family Theory & Review (JFTR)