Θεατρική Αγωγή

ΜΑΘΗΣΙΑΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Μετά την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος ο/η φοιτητής/τρια
Σε επίπεδο γνώσης θα είναι σε θέση να κατανοεί και να ανακαλεί:

• Την προέλευση του θεάτρου.
• Την ιστορία και την εξέλιξη του θεάτρου.
• Τα συστατικά του θεάτρου ως παραστατική τέχνη.
• Τις τεχνικές του θεάτρου.
• Την κοινωνική διάσταση του θεάτρου.
• Τον ρόλο του θεάτρου στην παιδαγωγική διαδικασία.
• Το αντικείμενο, τους στόχους και τη μεθοδολογία της Θεατρικής αγωγής.
• Τη σχέση της Θεατρικής αγωγής με τη Θεατρική τέχνη και τις άλλες Τέχνες, την Παιδαγωγική επιστήμη, την Προσχολική αγωγή.

 

Σε επίπεδο δεξιοτήτων ο/η φοιτητής/τρια θα είναι σε θέση να:

• Χρησιμοποιεί τις τεχνικές του θεάτρου και να αναπτύσσει τον λόγο, το συναίσθημα, την κίνηση.
• Δημιουργεί και να αναπτύσσει ρόλους που αντανακλούν πραγματικές ή φανταστικές καταστάσεις και να σχολιάζει κοινωνικά, ηθικά ή άλλα ζητήματα.
• Αξιοποιεί τις τεχνικές του θεάτρου στην παιδαγωγική διαδικασία.
• Αναβιώνει με παιγνιώδη τρόπο τα στάδια του ανθρώπινου πολιτισμού.
• Σχεδιάζει και να πραγματοποιεί δράσεις.
• Δημιουργεί ένα ασφαλές περιβάλλον μάθησης μέσα από σωματικές και πνευματικές δραστηριότητες.
• Αξιοποιεί κατάλληλα το περιβάλλον για τη δημιουργία Θεατρικών παιχνιδιών.

Σε επίπεδο ικανοτήτων ο/η φοιτητής/τρια θα είναι σε θέση να:

• Αναπτύσσει τη φαντασία, την παρατηρητικότητα, τη μνήμη και την κριτική σκέψη, να επικοινωνεί ιδέες, συναισθήματα και εμπειρίες.
• Κατανοεί και να αποδέχεται το διαφορετικό.
• Αναπτύσσει τη συνεργασία και την ομαδικότητα.
• Αναπτύσσει την αυτοεκτίμηση, την αυτοπεποίθηση, τον αυτοσεβασμό, την επικοινωνία.
• Συνδυάζει και να συνθέτει γνώσεις, απόψεις, συμπεριφορές και να παράγει νέες ιδέες και εναλλακτικούς τρόπους ζωής.
• Να αντιμετωπίζει το θεατρικό παιχνίδι ως δραστηριότητα χαράς, γνώσης, επικοινωνίας και ανάπτυξης, προκειμένου να το μεταδώσει στα παιδιά.

 

Γενικές Ικανότητες

• Προσαρμογή σε νέες καταστάσεις
• Αυτόνομη εργασία
• Ομαδική εργασία
• Εργασία σε διεθνές περιβάλλον
• Εργασία σε διεπιστημονικό περιβάλλον
• Παραγωγή νέων ερευνητικών ιδεών
• Σεβασμός στη διαφορετικότητα και στην πολυπολιτισμικότητα
• Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης

 

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

1. Προέλευση του Θεάτρου. Η έννοια και τα συστατικά του Θεάτρου ως παραστατική τέχνη.
2. Η κοινωνική διάσταση και η σημειολογία του Θεάτρου. Η διαδραστική επικοινωνία και ο ρόλος του θεατή.
3. Θεατρικός χώρος και θεατρική σκηνή. Σκηνοθεσία και υποκριτική.
4. Θέατρο και Λογοτεχνία.
5. Θεατρική Αγωγή: Αντικείμενο, στόχοι και μεθοδολογία.
6. Η σχέση της Θεατρικής αγωγής με τη Θεατρική τέχνη και τις άλλες Τέχνες, την Παιδαγωγική επιστήμη, την Προσχολική αγωγή.
7. Θεατρική τέχνη και παιχνίδι: Εμπειρική προσέγγιση της τέχνης του Θεάτρου μέσα από το παιχνίδι.
8. Διαφορές Θεάτρου και Θεατρικού παιχνιδιού.
9. Θεωρητική προσέγγιση του Θεατρικού παιχνιδιού.
10. Βασικές αρχές, τεχνικές και εργαλεία του Θεατρικού παιχνιδιού: θεατρικό παιχνίδι, αυτοσχεδιασμός, διερευνητική δραματοποίηση, εκπαιδευτικό δράμα, αναλόγιο, χάπενινγκ, σκετς, κ.ά.
11. Η προσφορά του Θεάτρου στην πρώιμη παιδική ηλικία.
12. Μεθοδολογία και τεχνικές οργάνωσης εργαστηρίου θεάτρου. Σχεδιασμός εμψύχωσης και προγραμματισμός δράσεων.
13. Ο ρόλος του παιδαγωγού-εμψυχωτή: εμψυχωτής και ομάδα, παιχνίδι και έκφραση, συμπεριφορά, επικοινωνία, δράση, αυτο-ανακάλυψη, συνύπαρξη, διαδικασία, ενσυναίσθηση.

 

Εργαστηριακές ασκήσεις στο πλαίσιο του μαθήματος:
Εισαγωγή στον ρόλο: διαδικασία επιλογής ρόλου. Διερεύνηση της αίσθησης και της συμπεριφοράς του σκηνικού προσώπου. Δημιουργία μιας ιστορίας.

 

ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΗ-ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Ελληνόγλωσση
Άλκηστις (2008). Μαύρη Αγελάδα – Άσπρη Αγελάδα. Δραματική Τέχνη στην εκπαίδευση και Διαπολιτισμικότητα. Αθήνα: Τόπος.
Άλκηστις (2000). Η δραματική τέχνη στην εκπαίδευση. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
Αυδή, Α. & Χατζηγεωργίου, Μ. (2007). Η τέχνη του δράματος στην εκπαίδευση. Αθήνα: Μεταίχμιο.
Beauchamp, Η. (1998). Τα παιδιά και το δραματικό παιχνίδι. Εξοικείωση με το θέατρο (μτφρ. Ε. Γιανίτσκα). Αθήνα: Τυπωθήτω.
Bergeret, L. (1988). Ψυχοκινητικά παιχνίδια για παιδιά από 2 ως 6 χρόνων. Αθήνα: Δίπτυχο.
Γιάνναρης, Γ. (1994). Θεατρική αγωγή και παιχνίδι. Αθήνα: Γρηγόρης.
Γραμματάς, Θ. (2006). Για το Δράμα και το Θέατρο. Αθήνα: Εξάντας.
Έλαμ, K. (2001). Η σημειωτική θεάτρου και δράματος (μτφρ. Κ. Διαμαντάκου). Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
Έριλ, Α. – Μεγκριέ, Ντ. (2001). Το θεατρικό παιχνίδι στο νηπιαγωγείο. Αθήνα: Ντουντούμης.
Faur, G. & Lascar, S. (1988). Το Θεατρικό Παιχνίδι (μτφρ. Α. Στρουμπούλη). Αθήνα: Gutenberg.
Μουδατσάκις, Τ. (2005). Το θέατρο ως πρακτική τέχνη στην εκπαίδευση. Από τον Stanislavsky, τον Brecht και τον Grotowski στο σκηνικό δοκίμιο. Αθήνα: Εξάντας.
Παπαδόπουλος Σ. (2010). Παιδαγωγική Θεάτρου. Αθήνα: Κοντύλι.
Πατσαλίδης, Σ. (2000). Θέατρο και Θεωρία. Θεσσαλονίκη: University Studio Press.
Χρυσάφη, M. (1991). Το δραματικό παιχνίδι στην προσχολική ηλικία. Αθήνα: Σμυρνιωτάκης.

 

Ξενόγλωσση
Bailin, Sh. (1998). «Critical Thinking and Drama Education», Research in Drama Education, 3 (2), 145-154.
Bolton, G. Μ. & Heathcote, D. (1999). So you want to use Role Play. Stoke on Trent: Trentham Books.
Day, A. (2011). Drama sessions for primary schools and drama clubs. New York: Routledge.
Jensen, A. P. (2011). «Theatre Education and New Media/Digital Technologies». In Key Concepts in Theatre/Drama Education (pp. 227-232). Rotterdam: Sense Publishers.
Neelands, J. (1998). Beginning Drama. London: David Fulton.
Phillips, S. (2003). Drama with children. Oxford: Oxford University Press.
Schonmann, S. (2011). Key Concepts in Theatre/Drama Education. Rotterdam: Sense Publishers.
Wagner, B. J. (1998). Educational drama and language arts: what research shows? Portsmouth, N.H.: Heinemann.