Θεωρία Αναλυτικών Προγραμμάτων

ΜΑΘΗΣΙΑΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Με την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος ο/η φοιτητής/τρια,

Α) σε επίπεδο γνώσεων θα είναι σε θέση:

• Να γνωρίζει την έννοια, τον σκοπό και τις μορφές των αναλυτικών προγραμμάτων
• Να γνωρίζει την αξία διάχυσης της επιστημονικής γνώσης
• Να αντιλαμβάνεται τα ιδιαίτερα εκπαιδευτικά πλαίσια εφαρμογής των αναλυτικών προγραμμάτων
• Να περιγράφει τους στόχους των αναλυτικών προγραμμάτων

 

Β) σε επίπεδο δεξιοτήτων θα είναι σε θέση:

• Να επιλέγει και να ιεραρχεί κατάλληλα τους στόχους και τα περιεχόμενα
• Να συμβάλει με την εμπειρία του και τον στοχασμό στη διαμόρφωση προγραμμάτων
• Να διακρίνει τις παραμέτρους διαφοροποίησης των αναλυτικών
• Να προωθεί την επιστημονική γνώση και τη μάθηση

 

Γ) σε επίπεδο ικανοτήτων θα είναι σε θέση:

• Να αιτιολογεί το θεωρητικό υπόβαθρο των επιλογών του/της
• Να χειρίζεται ερευνητικά τη βιβλιογραφία σε σχέση με τις μορφές αναλυτικών προγραμμάτων
• Να αναλύει και να συνθέτει υπεύθυνα τα δεδομένα των επιλογών του/της
• Να υποστηρίζει με επιχειρήματα τις επιλογές του/της

 

Γενικές Ικανότητες

• Αναζήτηση, ανάλυση και σύνθεση δεδομένων και πληροφοριών, με τη χρήση και των
  απαραίτητων τεχνολογιών
• Προσαρμογή σε νέες καταστάσεις
• Αυτόνομη Εργασία
• Ομαδική εργασία
• Εργασία σε διεθνές και διεπιστημονικό περιβάλλον
• Προαγωγή νέων ερευνητικών ιδεών και επαγωγικής σκέψης

 

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

1. Προσανατολισμοί αναλυτικών προγραμμάτων
2. Γνώση και εξουσία
3. Ιδεολογία και αναλυτικά προγράμματα
4. Μοντέλα σχεδιασμού
5. Βασικά στοιχεία των αναλυτικών προγραμμάτων υπό μορφή Curriculum
6. Μορφές αναλυτικών προγραμμάτων – Εθνικό, περιφερειακό, τοπικό
7. Το κρυφό αναλυτικό πρόγραμμα
8. Περιεχόμενα αναλυτικών προγραμμάτων – Μορφές εγγραμματισμού
9. Πολιτισμική πολυμορφία και σχολική γνώση
10. Ενσωματώνοντας την τεχνολογία στο πρόγραμμα
11. Ενσωματώνοντας ποικίλες μορφές έκφρασης/τέχνης στο σχολικό πρόγραμμα
12. Ανανέωση της επιστημονικής γνώσης – Καινοτομία
13. Αναμόρφωση αναλυτικών προγραμμάτων

 

ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΗ-ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Ελληνική
Althusser, L. (1983). Ιδεολογία και Ιδεολογικοί Μηχανισμοί του Κράτους,, Θέσεις, Αθήνα, Θεμέλιο, δ΄έκδοση .
Apple, M., (1986). Iδεολογία και αναλυτικά προγράμματα, Θεσσαλονίκη, Παρατηρητής.
Bernstein, B. (1989). Παιδαγωγικοί Κώδικες και Κοινωνικός Έλεγχος, μετ. Σολομών Ι., Αθήνα, Αλεξάνδρεια.
Βloom, B. S. & Krathwohl, D. R., (1986). Ταξινομία διδακτικών στόχων, (μτφρ. Αλ. Λαμπράκη -Παγανού), τόμος Α’ -Γνωστικός Τομέας, Εκδόσεις Κώδικας, Αθήνα.
Bloom, S., Krathwohl, D. R. (1991). Ταξινομία διδακτικών στόχων, Τόμος Β΄ Συναισθηματικός Τομέας, Μετάφραση: Λαμπράκη-Παγανού Α., Θεσσαλονίκη, Κώδικας.
Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών (1998). Για το Άνοιγμα των Κοινωνικών Επιστημών, Έκθεση της Επιτροπής Gulbenkian για την Αναδιάρθρωση των Κοινωνικών Επιστημών, Αθήνα.
Gellner, E., (1996). Η κοινωνία πολιτών και οι αντίπαλοί της, Συνθήκες Ελευθερίας, Αθήνα, Παπαζήση.
Κοτζιάς, Ν. (1986). Σχολείο και Ιδεολογία. Η θέση του κόμματος απέναντι στη μόρφωση, στο: Σχολείο και Ιδεολογία, Αθήνα, Σύγχρονη εποχή.
Κουζέλης, Γ., (1991). Από τον βιωματικό στον επιστημονικό κόσμο, Ζητήματα κοινωνικής αναπαραγωγής της γνώσης, Αθήνα, Κριτική.
Κυπριανός Π., και Μουσένα Ε. (Επιμ.) (2021) Πέρα από την Ποιότητα – Γλώσσες αξιολόγησης στην Προσχολική Αγωγή. Gutenberg. Αθήνα Dahlberg G., Moss P. & Pence A. Beyond Quality in Early Childhood Education and Care – Languages of Evaluation. Routledge. London and New York.
Λομπάρντι, Φ., (1986). Οι παιδαγωγικές αντιλήψεις του Αντόνιο Γκράμσι, Θεσσαλονίκη, Παρατηρητής.
Μαρμαρινός, Ι. Γ. (1977). Το σχολικό πρόγραμμα: Κοινωνιολογική θεώρηση, Αθήνα.
Ματσαγγούρας, Η. (2000). Η σχολική τάξη, Αθήνα.
Μακρυνιώτη, Δ., και Σολομών, Ι., (1998). Κοινωνική και Πολιτική Γνώση στο Σχολείο και στις Παιδαγωγικές Σπουδές, Σύγχρονη Εκπαίδευση, τ. 101, σσ. 58-64 και τ. 102-103, σσ. 66-72.
Μουσένα Ε. (2021). Επικοινωνία και Προφορικότητα στην Εκπαίδευση: Προγράμματα και Παιδαγωγικές Πρακτικές. Gutenberg. Αθήνα.
Μπιρμπίλη, Μ., (2015). Προς μια Παιδαγωγική του Διαλόγου. Εκδ. Σοφία.
Φλουρής, Γ.Σ. (1983): Αναλυτικά προγράμματα για μια νέα εποχή στην εκπαίδευση, Αθήνα, Γρηγόρη.
-Χατζηγεωργίου, Ι. (2012). Γνώθι το Curriculum. Κ.Θ.ΜΠΑΜΠΑΛΗΣ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ Ι.Κ.Ε.

Ξενόγλωσση
Barnes, D. (1976). From Communication to Curriculum. Harnmondesworth: Penguin.
Clay, M. (2001). Change over time in children’s literacy development, Heinemann.
Cooper, D.J. (2000). Literacy: Helping Children Construct Meaning. Boston: Houghton Miffin Company.
Dodge, Diane Trister. (2002). Creative curriculum for preschool, 4th edition. Washington, DC: Teaching Strategies.
Dowrkin, G., (1988). The Theory and Practice of Autonomy, Cambridge, Cambridge University.
Hoorn, V. et al. (1999). Play at the center of the curriculum. Prentice Hall.
Goodson, I. (1994). Studying Curriculum: Cases and Methods, Buckingham, Open University Press
Newman, D. Griffin, P. & Cole, M. (1989). The Construction Zone. Cambridge: Cambridge University Press.
Kelly A. V. (1999). The Curriculum, Theory and Practice, London, PCP
Mousena, E. (2021). Pluribus vs Unum as Values in Citizenship Education. In Ruby M., Angelo-Rocha, M., Hickey, M., and Agosto, V. Charlotte (Eds) Making A Spectacle: Examining Curriculum/Pedagogy as Recovery from Political Trauma (pp. 49-64). NC: IAP– Information Age Publishing.
ROSS A. (2000). Curriculum, Construction and Critique, London, Falmer Press
Young, F.D.M. (1998). The Curriculum of the Future, London, Falmer Press

 

Επιστημονικά περιοδικά
Curriculum Inquiry
Education & Culture: The Journal of the John Dewy Society
Children & Society
International Journal of Education Policy & Leadership
European Early Childhood Research Journal
Early Education Journal
Early child development and care
Early Childhood Research Quarterly
Contemporary Issues in Early Childhood
Compare: A Journal of Comparative and International Education